یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه  

نمی خوام بدونه,واسه اونه که قلب من این همه بی تابه  

یه کاغذ,یه خودکار،دوباره شده همدم این دل دیوونه 

 یه نامه,که خیسه،پر از اشکه و کسی بازم اونو نمی خونه  

 یه روز همین جا،توی اتاقم،یه دفعه گفت داره میره 

 چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره  

گریه می کردم،درو که می بست،می دونستم که می میرم 

اون عزیزم بود,نمی تونستم,جلوی راشو بگیرم  

 می ترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها   

خدایا,کمک کن,نمی خوام بدونه که دارم جون می کنم این جا  

 سکوت اتاق رو داره می شکنه,تیک تاک ساعت رو دیوار  

 دوباره نمی خوام بشه باور من که دیگه نمیاد انگار