روزگاریست همه عرض بـــــدن میخواهند
همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند
دیــو هستند ولــی مثل پــری مــی پــوشــند
گــرگ هایی که لباس پـدری مــی پوشـــند
آنچه دیدند بـــه مقیاس نــظر مــی ســـنجند
عشق ها را همه با دور کمر مــی ســــنجند
خوب طبیعیست که یکــروزه به پایان برسد
عشــق هایی کـــه ســر پــیــچ خیابان برسد